درس سيزدهم
چهارمين شريعت الهي
در اين درس آشنا مي شويم با:
1. زندگي خارق العادي حضرت عيسي عليه السلام از آغاز تا انجام.
2. شباهت رسالت حضرت عيسي عليه السلام با ساير پيامبران.
3. تأکيد حضرت عيسي عليه السلام بر بندگي در پيشگاه خداوند در مقابل برخي از پيروان.

آيات درس را قرائت کنيد.
سوره آل عمران آيه45 الي 51
سوره صف آيه 6

به کمک معناي کلمات زير آيات درس را ترجمه کنيد.
وَجِيه : آبرومند، داراي مقام والا
کَهل : بزرگسالي
أَتي : چگونه، از کجا
لَم يمسَسنِي : با من تماس نگرفته است، به من دست نزده است
أَنفَخُ : مي دمم
أُبرِئُ : شفا مي دهم، بيماري را بر طرف سازم
أَکمَه : نابيناي مادر زاد
أَبرَص : مبتلا به بيماري پيسي
تَدَّخِرُونَ : ذخيره مي کنيد، اندوخته مي کنيد

بيان آيات
آيتي الهي و پيامبري بزرگ
پس از حضرت موسي عليه السلام پيامبران بسياري در ميان بني اسرائيل مبعوث شدند. قرآن کريم جمعي از آنان را نام برده و داستان برخي را بازگو نموده است. حضرت زکريا عليه السلام که از پيامبران بني اسرائيل بود، سرپرستي حضرت مريم را بر عهده داشت. مريم دختر عمران، همان بانوي پاک و با فضيلتي است که از آغاز عمر خويش را، در معبد سپري مي کرد و بعد مادر عيسي پيامبر صاحب شريعت شد. مريم عليه السلام در عبادت پروردگار خويش محو شده بود و در هنگام غذا، مائده آسماني بر او نازل مي گشت و همواره در ذک رو ياد خدا بود.

فرشتگان به مريم اعلام کرده بودند:
اي مريم، خداوند به تو بشارت مي دهد که يک انسان الهي فرزند تو خواهد شد. نام او عيسي است و در دنيا و آخرت آبرومند است، او از مقربان درگاه خداوند است.
/پاورقي 1. آل عمران آيه45./
يک روز که حضرت مريم در سمت شرقي بيت المقدس، به دور از چشم ديگران و در پس پرده و حجابي قرار داشت، وعده الهي در مورد او عملي گشت. روح القدس، سر خيل فرشتگان والا مقام، از عالم ربوبي گسيل شد و در مقابل مريم به صورت انساني آراسته پديدار گشت. مريم سلام الله عليها که سخت مضطرب شده بود، گفت: از تو به خداي رحمان پناه مي برم، تو اگر خدا ترس و با تقوا باشي، نام خدا را پاس خواهي داشت. روح قدسي گفت: من فقط فرستاده پروردگار تو هستم، مرا فرستاده تا پسري پاکيزه به تو عطا کنم. مريم پرسيد: چطور مي شود من پسري دارا شوم؟در حالي که من همسري انتخاب نکرده ام، و من هرگز به بيراهه نرفته ام! روح قدسي گفت فرمان خداوند چنين است که تو بدون همسر داراي فرزند شوي. پروردگارت فرموده است: اين امر بر من آسان است، ما عيسي را آيتي الهي براي مردم قرار مي دهيم.
/پاورقي 2. مريم آيه16الي21./
پيش آن کئ خالق اين عالم است = خلق عيسي مثل خلق آدم است
مولوي

به اين ترتيب حضرت مريم با معجزه الهي به عيسي باردار شد و چون نگران سخن پراکني هاي مردم بود، چاره را در اين ديد که خلوت گزيند، راه خويش به سوي مکاني دور در پيش گرفت و رفت. چيزي نگذشت که نزديکي تولد فرزند را احساس کرد. تک درخت خرمايي يافت و به کنار آن رفت تا تکيه گاهي داشته باشد. با خود گفت: اي کاش پيش از اين ماجرا مرده بودم و نامم از خاطره ها رفته بود. عيسي بن مريم عليه السلام چشم به جهان گشود، و بي درنگ با مادر سخن گفت: مادر! اندوهگين مباش. بنگر که پروردگارت در زير پايت، چشمه ساري را جاري ساخته و شاخه هاي بالاي سرت از خرما پر گشته است. آنها را به سمت خود تکان ده تا خرماي تازه فروريزد. از ان بخور و از آب چشمه بنوش و چشم خويش بر وجود فرزندي اين چنين روشن دار، مريم عليه السلام فرزند خويش را بر روي دست گرفت و به سوي قوم خويش روانه شد. چون مورد اعتراض و سوال قرار گرفت، بدون آن که سخني بگويد، با دست به سوي کودک اشاره کرد که هر حرفي داريد از خود او بپرسيد. گفتند: با بچه اي در گاهواره چه سخني بگوييم. عيسي عليه السلام خود زبان گشود و گفت: من بنده خدايم، خدايم به من کتاب عطا فرموده و مرا پيامبر گردانيده و وجودم را در هر کجا که باشم فرخنده و مبارک ساخته است. مرا تا زنده باشم به نماز و زکات سفارش فرموده، ميه نيکي براي مادر قرار داده و مرا شقي و سرکش نگردانيده است. درود بر من در آن روز که زاده شدم، و آن روز که بميرم و روزي که زنده مبعوث گردم. اين است سرگذشت عيسي ابن مريم، سخن حقي که در آن شک مي کنند. براي خدا شايسته نيست که فرزندي برگزيند، منزه است از چنين امري. او براي آنچه اراده کند تنها يک فرمان صادر مي کند که (باش) و مي شود.
/پاورقي 3. مريم آيه22 الي35./
حضرت عيسي عليه السلام پيامبر خدا به سوي بني اسرائيل بود. آيتي که وجودش منشأ برکت، نفسش حيات بخش و دستش شفا بخش بود. عيسي عليه السلام به مردم مي گفت: من با آيتي از پروردگارتان به سوي شما آمدم. از گل مجسمه اي همانند پرنده اي مي سازم، در آن مي دمم، به اذن الهي پرنده واقعي مي گردد. من با اجازه خدا، کور مادر زاد و شخص مبتلاي به پيسي را شفا م يبخشم و مردگان را زنده مي کنم، و از آنچه در داخل خانه هاي خويش مي خوريد و يا مي اندوزيد به شما خبر مي دهم. من تورات را که پيش از من نازل شده تصديق مي کنم و پاره اي از آنچه را که بر شما حرام شده حلال مي نمايم.
/پاورقي 1. در قرآن کريم آمده است که به خاطر برخي از ظلمهاي بني اسرائيل، پاره اي از چيزهاي حلال بر آنها حرام و منع شده بود؛ چه بسا آيه فوق در اين مورد باشد./
من آيتي از پروردگارتان را بر شما ارائه مي دهم. شما هم تقواي الهي پيشه سازيد و از من اطاعت کنيد. خداوند پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را پرستش کنيد که صراط مستقيم تنهاي بندگي اوست.
بني اسرائيل با حضرت عيسي سخت به مخالفت پرداختند، تصميم به قتل آن حضرت گرفتند و خيال کردند او را به دار زدند. خداوند وي را از شر کفار نجات بخشيد و او را به سوي خود بالا برد.
/پاورقي 2. نساء آيه 157و 158./
بعد ها گروهي از پيروان حضرت عيسي درباره او غلو کردند و وي را پسر خدا خواندند. قرآن کريم اين دسته را کافر مي خواند و آنان را به بازگشت به حق دعوت مي نمايد. قرآن سخن خود عيسي بن مريم را باز گو مي کند که، من پيغمبر خدا هستم، تورات را که پيش از من نازل شده است تصديق مي کنم و نسبت به آينده بشارت مي دهم که پيامبري مبعوث خواهد شد که نامش احمد است. پس، از نظر قرآن کريم، حضرت عيسي پيامبري است همانند پيامبران قبل و بعد از خود.

پرسش
1. معجزات حضرت عيسي عليه السلام چه بوده است؟
2. حضرت عيسي عليه السلام مردم را به چه چيزهايي دعوت مي کردند؟
3. حضرت عيسي عليه السلام در گاهواره در مورد خود چه گفتند؟
4. پيروان حضرت عيسي عليه السلام در مورد او چگونه غلو مي کردند؟
5. حضرت عيسي عليه السلام درباره پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله چه سخني گفته است؟

پژوهش
1. آيات 16 تا 36 سوره مريم را با دقت مطالعه نماييد و مطالب درس را با آن مقايسه کنيد.
2. با مراجعه به معجم بررسي نماييد که آيه شريفه (إِنَّ اللهَ رَبِّي وَ رَبّکُم فَأبُدُوهُ) از زبان حضرت عيسي چند بار در قرآن کريم آمده است و چه نتيجه اي از آن گرفته مي شود؟