استعلاء و استفال
معناي استعلاء
استعلاء‌ در لغت، به معناي برتري طلبي، ميل به بلندي مي ‌باشد، و در اصطلاح، عبارت است از ميل ريشه زبان به طرف سقف دهان در هنگام تلفّظ حرف.
در اثر اين صفت، حرف حالت پر حجم و درشتي به خود مي ‌گيرد.

حروف استعلاء
حروف استعلاء عبارتند از -خ ـ ص ـ ض ـ ط ـ ظ ـ غ ـ ق-.
در هنگام اداي چهار حرف (ص ـ ض ـ ط ـ ظ) قسمتي از سطح زبان، سقف دهان را مي ‌پوشاند و در نتيجه اين حروف درشتتر و غليظ‌تر از سه حرف ديگر تلفّظ مي ‌شوند.

تمرين
صَلِّ ـ صَوْتُ ـ صَبِيّاً ـ صَدْري ـ صُرِفَتْ ـ يَصْبِرْ ـ ضَنْكاً ـ اِلي ضُرٍّ ـ يَضْلِلْ ـ يَضْرِبُ ـ ضيزي ـ نَضِجَتْ ـ بَطَشْتُمْ ـ طُمِسَتْ ـ طُوبي ـ يُطْفِئُوا ـ يُشْطِطْ ـ طِفْلاً ـ ظَلَّ ـ ظَلَمَ ـ ظَهيرٍ ـ مُنْظَرينَ ـ فَظّاً ـ ظِلالُها ـ خَشِيَ ـ خَتَمَ ـ خَسَفَ ـ خَبَرٍ ـ يُخْرِبُونَ ـ اَخْبارِها ـ غَنِمْتُمْ ـ غُلِبَتْ ـ يَبْغُونَ ـ يَغْلي ـ نَغْفِرْ ـ اَبْغيكُمْ ـ قَريباً ـ قَبْلُ ـ بِقَدَرٍ ـ نُقَدِّسُ ـ نَقْتَبِسْ ـ لا اُقْسِمُ

معناي استفال
استفال در لغت، به معناي پايين آمدن، پست شدن مي ‌باشد، و در اصطلاح، عبارت است از پايين آمدن سطح زبان از كام بالا، در اثر اين صفت حرف نازك و كم حجم تلفّظ مي‌ شود.

حروف استفال
به جز هفت حرف استعلاء، بقيّة حروف داراي صفت استفال مي‌ باشند.
ياد سپاري: در تلفّظ كلمات بايد كاملا دقّت شود كه هر حرف با صفت خود ادا شود و حالت حرف مجاور را به خود نگيرد.